Samyang 85/1.4

Przyznaję, że idea wypuszczenia obiektywu manualnego z portretową ogniskową (i światłem 1.4!) i w przyzwoitej cenie, bardzo mi się spodobała. Dodatkowo, metalowy korpus sugerował, że sprzęt będzie w miarę solidny, co jednak okazało się nieprawdą. Ale od początku. O parametrach optycznych obiektywu można poczytać w wielu miejscach i zdecydowanie potwierdzam, że pod względem ostrości (na przysłonach 1.4~2.0) Samyang jest rewelacyjny. Pod względem korekcji różnych wad optycznych (aberracja) również. Niestety mam wrażenie, że to wszystko odbija się na plastyce obrazu. "Budyniowy" bokeh generowany przez obiektyw, jest według mnie okropny (wygląda jak rozmycie w Photoshopie), zupełnie pozbawiony charakteru. Posiadany przeze mnie egzemplarz miał również problemy z przysłoną - nie zawsze się domykała do zadanych wartości podczas robienia zdjęcia, często zostawała otwarta i np. ustawiając jej wartość na 5.6 często dostawałem prześwietlone zdjęcie z przysłoną 1.4. Używałem obiektywu z mocowaniem Pentax-KA z automatycznie przymykaną przysłoną (regulowaną również z poziomu body), co jest świetnym i niesamowicie wygodnym rozwiązaniem, o którym użytkownicy innych systemów mogą tylko nieśmiało pomarzyć... pod warunkiem że wszystko działa jak powinno ;). Problem z przysłoną został usunięty w ramach gwarancji, jednak w internecie spotkałem się z opisem wielu podobnych przypadków, co pokazuje skalę zjawiska i pozwala mieć pewne wyobrażenie o jakości wykonania obiektywu. Jeśli już jesteśmy przy jakości wykonania dodam jeszcze, że bagnet do mocowania osłony przeciwsłonecznej/filtrów jest z plastiku. W przypadku osłony przeciwsłonecznej można to wybaczyć, ale gwint filtrów? 85-tka Samyang'a pomimo swoich wad na pewno znajdzie wielu zwolenników - portrecistów, jak i amatorów przysłony 1.4 - i dobrze, sam obiektyw nie jest zły... przynajmniej tak długo jak jest na gwarancji. ;-)