Takumar Bayonet 135/2.5

Nazwa Takumar może się kojarzyć ze świetną serią obiektywów z mocowaniem gwintowym (M42), które niegdyś były produkowane przez fabryki Pentax'a. Do dziś osiągają zawrotne ceny na rynku wtórnym, owiane legendami, podsycanymi zręcznymi zabiegami marketingowymi. Takumary z mocowaniem bagnetowym (Pentax K) sprawiają już zupełnie odmienne wrażenie - szkieł budżetowych - brak powłok SMC, oraz fakt, że były one produkowane niekoniecznie w Japonii utwierdzają nas tylko w tym przekonaniu. Inna sprawa, że kiedyś przeniesienie fabryki w celu cięcia kosztów nie musiało się wiązać ze spadkiem jakości produktu, jak ma to miejsce dzisiaj. W każdym razie fakt ten, oraz bezpośrednia konkurencja (Pentax SMC 135mm / 2.5) sprawiają, że w sieci Takumar Bayonet zbiera głównie negatywne opinie, zwłaszcza na temat ostrości. Niekoniecznie słusznie. Według mnie jedyną poważną wadą obiektywu jest brak powłok SMC, przez co zdjęcia mogą tracić kontrast i kolory. Problem pojawia się głównie podczas fotografowania w słońcu. Do samej ostrości trudno mieć zastrzeżenia, przynajmniej egzemplarz, który posiadałem (made in Malasia) był całkiem ostry - na otwartej przysłonie ostrzejszy niż popularny i powszechnie chwalony Pentax-M SMC 135/3.5. Obraz generowany przez Takumara jest przyjemny, bokeh mnie osobiście bardzo przypadł do gustu. Kolejnym plusem jest 8-mio listkowa przysłona. Jeśli chodzi o wykonanie obiektyw sprawia bardzo dobre pierwsze wrażenie - jest wykonany głównie z metalu i szkła, tworzywa sztuczne są ograniczone do minimum. Według moich subiektywnych odczuć, Takumar Bayonet 135mm/2.5 jest całkiem przyzwoitym obiektywem, do którego trochę się trzeba przyzwyczaić i którego końcowa ocena zależy w dużej mierze od ceny ;). Przy cenie na poziomie SMC Pentax-M 135/3.5 można sobie do oceny końcowej doliczyć jeden punkt. Ostatnio niestety coraz częściej widzę dwukrotnie wyższe ceny tych obiektywów, co moim zdaniem, czyni taki zakup znacznie mniej sensowny/opłacalny.